Was i were to forma przeszła jednego z najpowszechniej używanych czasowników w języku angielskim, które spędzają sen z powiek wielu uczniom języka angielskiego. Ich znajomość pozwala budować zdania w kilku czasach, a także konstrukcjach gramatycznych. Jaki czasownik skrywa się pod tymi formami, kiedy można ich używać i jakie wyjątki stanowią odstępstwo od normy? Poniżej znajdują się najważniejsze informacje na ten temat.
Was i were – czym są?
Was i were to forma przeszła czasownika to be, który należy do obszernej grupy czasowników nieregularnych. O ile jednak drugiej formy czasowników nieregularnych używamy tylko w czasie Past Simple (np. She bought a new car yestarday. – Ona kupiła wczoraj nowy samochód.), o tyle czasowniki was i were mają o wiele szersze zastosowanie. Forma was używana jest z takimi osobami, jak I, she, he oraz it, a forma were z osobami you, we, you i they.
I was – ja byłem
you were – ty byłeś
she was – ona była
he was – on był
it was – ono było
we were – my byliśmy
you were – wy byliście
they were – oni byli
Czasowniki was i were – zastosowanie
Jako przeszła forma czasownika to be was i were są najpowszechniej stosowane w czasie Past Simple. Stanowią jednak wyjątek, jeśli chodzi o budowanie pytań i zdań przeczących. W czasie tym zdania budujemy poprzez dodawanie końcówki -ed do czasowników regularnych oraz stosowanie formy Past Simple w przypadku czasowników nieregularnych. Pytania tworzone są najczęściej poprzez dodanie operatora did na początku zdania, a zaprzeczenie przez did+not, czyli didn’t. W obu tych przypadkach czasownik powraca do podstawowej formy. Na przykład:
We saw her yesterday. – Widzieliśmy ją wczoraj.
Did we see her yesterday? – Czy my widzieliśmy ją wczoraj?
We did not (didn’t) see her yesterday? – My nie widzieliśmy jej wczoraj.
W przypadku czasowników nieregularnych was i were nie używamy „did” w pytaniach i „did not” w zaprzeczeniach, ponieważ pytania tworzymy przez inwersję (przeniesienie czasownika to be na początek zdania), a zaprzeczenia przez dodanie not do czasownika to be. Na przykład:
They were frightened. – Oni byli przerażeni.
Were they frightened? – Czy oni byli przerażeni?
There were not (weren’t) frightened. – Oni nie byli przerażeni.
My friend was in London two weeks ago. – Mój przyjaciel był w Londynie dwa tygodnie temu.
Was my friend in London two weeks ago? – Czy mój przyjaciel był w Londynie dwa tygodnie temu?
My friend was not (wasn’t) in London two weeks ago. – Mój przyjaciel nie był w Londynie dwa tygodnie temu.
Was i were w czasie Past Continuous
Past Continuous to czas przeszły ciągły, którego używamy do mówienia o czynnościach trwających przez jakiś czas w przeszłości. O ile czasu Past Simple użyjemy do powiedzenia o czynności dokonanej na przykład „Zjadłem obiad„, czasu Past Continuous użyjemy do powiedzenia „Jadłem obiad„. Konstrukcja tego czasu wymaga użycia czasowników was lub were, a następnie czasownika z końcówką -ing. Was i were stosowane są tutaj w przypadku takich samych osób, jak w Past Simple i są też używane do tworzenia pytań i zdań przeczących. Na przykład:
She was sleeping when I called her. – Ona spała, kiedy do niej zadzwoniłam.
Was she sleeping when I called her? – Czy ona spała, kiedy do niej zadzwoniłam?
She was not (wasn’t) sleeping when I called her. – Ona nie spała, kiedy do niej zadzwoniłam.
They were cooking together. – Oni gotowali razem.
Were they cooking together? – Czy oni gotowali razem?
There were not (weren’t) cooking together. – Oni nie gotowali razem.
Forma przeszła czasownika „to be” w zdaniach warunkowych
Zdania warunkowe używane są, kiedy mówimy o tym, że coś się wydarzy, jeśli spełniony zostanie jakiś warunek. Czasownik to be w przeszłej formie stosowany jest przede wszystkim w drugim trybie warunkowym, w którym zdanie dzieli się na część z if i czasownikiem w formie Past Simple oraz część z would. Na przykład:
If I could help you I would do that. – Gdybym mogła ci pomóc, tobym to zrobiła.
If I won the lottery I would buy a new house. – Gdybym wygrała na loterii, kupiłabym nowy dom.
Zdania warunkowe stanowią wyjątek, jeśli chodzi o zastosowanie formy przeszłej czasownika to be, ponieważ w przypadku każdej osoby używamy tutaj were. Często zdania tego rodzaju używane są do gdybania oraz do udzielania rad. Na przykład:
If I were you I would choose that job. – Gdybym była tobą/ Na twoim miejscu wybrałabym tamtą pracę.
If he were tall he would play basketball. – Gdyby był wysoki, grałby w koszykówkę.