Przedimki „a, an, some” oraz „the” w angielskim

Dla osób rozpoczynających naukę języka angielskiego użycie przedimków sprawia często kłopoty, pewnie dlatego w języku polskim nie występują. Przedimki w angielskim znajdują się przed rzeczownikami w liczbie pojedynczej oraz mnogiej. Dzielimy je na dwie podstawowe grupy: określone oraz nieokreślone. Poniżej krótkie wyjaśnienie zasad ich użycia.

Przedimki określone „a”, „an” lub „some”

Przedimek nieokreślony wstawiamy przed rzeczownikiem w liczbie pojedynczej, kiedy po raz pierwszy o czymś mówimy. To, czy użyjemy „a” czy „an” zależy od tego czy podczas wymowy pojawia się na początku rzeczownika spółgłoska czy samogłoska:

a car/an hour (samochód/godzina)

Jeżeli przed rzeczownikiem występuje przymiotnik, wówczas przedimek stoi przed przymiotnikiem, a to, czy będzie to „a”, czy „an” zależy od pierwszej litery przymiotnika (ponownie pod uwagę należy brać pierwszą literę słyszaną podczas wymowy):

an orange juice (sok pomarańczowy)

UWAGA: Przedimka nieokreślonego „a”, „an” nie używa się przed:
– zaimkami dzierżawczymi, oraz:
– rzeczownikami w liczbie mnogiej
– słowami określającymi ilość (many, some, itd.)
– rzeczownikami niepoliczalnymi

Przy rzeczownikach policzalnych i niepoliczalnych w liczbie mnogiej stosujemy „some”, np.:

some chips

Przedimki nieokreślone „the”

Przedimek określony wstawiamy przed rzeczownikiem, w momencie, kiedy wiadomo o czym mówimy, kiedy dana rzecz/osoba została już wcześniej określona i jest już wszystkim znana:

This is a dog. (To jest pies). The dog is small. (Pies jest mały).

Dodatkowo używamy go, gdy mówimy o osobach, rzeczach, zjawiskach, które są niepowtarzalne, jedyne w swoim rodzaju:

the sun, the Baltic Sea

UWAGA: Przedimka „the” nie używamy w przypadku: kontynentów, ulic, większości państw, które mają nazwę jednoczłonową, jezior, miast oraz pojedynczych szczytów górskich.

Ćwiczenie – przedimki angielskie