Alfabet angielski

Tą stronę przegląda teraz 2 gości

Alfabet po angielsku i transkrypcja fonetyczna

Bywają takie sytuacje, w których ktoś poprosi nas o przeliterowanie danego wyrazu, na przykład naszego imienia lub nazwy miasta z którego pochodzimy. Po angielsku brzmi to: Could you spell it please?
Przyda nam się wtedy umiejętność literowania.

Jak wymawiamy poszczególne litery alfabetu?

a [ej] b [bi] c [si] d [di] e [i] f [ef] g [dżi] h [ejcz] i [aj] j [dżej] k [kej] l [el] m [em] n [en] o [oł] p [pi] q [kju] r [ar] s [es] t [ti] u [ju] v [wi] w [dablju] x [eks] y [łaj] z [zed]

Jeżeli jakaś litera w literowanym wyrazie występuje podwójnie, wówczas do określenia jej używamy słowa „double” np. food – ef, double oł, di. Przykład w poniższym dialogu (literowanie imienia – spelling):

EN
Who’s that boy? He’s writing some numbers on the board and talking.
That’s my friend Matt.
How do you spell that?
M-A-double T.
Do you like spelling?
Yes, I do.
PL
Kim jest ten chłopak? Pisze liczby na tablicy i mówi.
To mój przyjaciel Matt.
Jak to przeliterujesz?
M-A-podwójne T.
Czy lubisz literowanie?
Tak, lubię.

Poza wymową poszczególnych liter alfabetu, warto również poznać ogólne zasady wymowy angielskiej:

  • „w” na początku wyrazu czyta się jak „ł” np. window (okno)
  • „v” na początku wyrazu czyta się jak „w” np. video (wideo)
  • „j” na początku wyrazu czyta się jak „dż” np. jurnalist (dziennikarz)
  • „c” występujące przed „e”, „i”, „y” wymawia się jak „s” np. cinema (kino)
  • „c” występujące przed „a”, „o”, „u” oraz przed spółgłoskami wymawia się jak „k” np. cat (kot)
  • „oy” czyta się jak „oj” np. boy (chłopak)
  • „sh” czyta się zawsze jak „sz” np. fish (ryba)
  • „ph” czyta się zawsze jak „f” np. phone (telefon)
  • „ck” czyta się jako „k” np. clock (zegar)
  • „ch” czyta się jako „cz” np. cheese (ser żółty)
  • „k” na początku wyrazu zazwyczaj się nie wymawia
  • „e” na końcu wyrazu zazwyczaj się nie wymawia (chyba, że jest podwójne)
  • „r” – jeżeli występuje w innym miejscu niż na początku słowa, jest słabe lub nie wymawiane
  • „ee” czyta się jak „długie i” [i:] np. tree (drzewo)
  • „oo” czyta się jak „długie u” [u:] np. book (książka)
  • „ay” czyta się jak „ej” np. say (mówić)

Jeśli interesuje Cię inny zapis fonetyczny (specjalne znaki fonetyczne zamiast ich polskich odpowiedników) lub angielska nazwa jakiejś litery, możesz to sprawdzić tutaj.

Alfabet po angielsku do samodzielnego wydruku

Aby pobrać alfabet angielski w wersji do wydruku (jako plik pdf) – kliknij.