Czasowniki modalne w angielskim

Czasowniki modalne – zasady i tabelka

Czasowniki modalne służą do opisywania możliwości, umiejętności, życzeń, próśb, zakazów oraz nakazów.
Czasowniki modalne łączy kilka cech:
– występujący po nich czasownik jest zawsze w formie bezokolicznika, np. I can dance. (Potrafię tańczyć.);
– dla wszystkich osób mają tylko jedną formę, np. I can, You can, He can;
– w 3 osobie liczby pojedynczej czasu Simple Present nie posiadają końcówki „-s”;
– są jedynie uzupełnieniem opisywanych czynności – same ich nie wyrażają.

Poniższa tabelka przedstawia listę czasowników modalnych

Czasownik modalny	Znaczenie	Przykłady
Can (forma czasu przeszłego „could”)	Móc, umieć potrafić. „Can” używany jest również podczas pytania o pozwolenie oraz do wyrażenia prośby.	I can ride a bike. – Potrafię jeździć na rowerze. Can I go to the Cinema? – Czy mogę iść do kina? Can/could you help me? – Czy możesz mi pomóc?
Must	Musieć. „Must” używamy, gdy przyczyna nakazu jest przyczyną wewnętrzną, czyli na przykład sami do siebie mówimy, że musimy coś zrobić	I must clean my room. – Muszę posprzątać pokój (mówimy do siebie albo musimy komuś, że musimy to zrobić).
Have to	Musieć. „Have to” używamy, gdy przyczyna nakazu jest zewnętrzna, czyli ktoś nam mówi, że musimy coś zrobić.	You have to clean your room. – Musisz posprzątać pokój (inna osoba mówi nam, że powinniśmy posprzątać pokój).
Should	Mieć powinność, jak również mieć opinię, radę na jakiś temat. Czasownik modalny „should” występuje często z takimi wyrażeniami, jak „I think that…” (Uważam, że…)	You should go to the doctor. – Powinieneś pójść do lekarza.
Need	Potrzebować, musieć. Czasownik występujący po „need” musi być poprzedzony słowem „to”.	I need to do shopping. – Potrzebuję (muszę) zrobić zakupy.
Will	Używany jest przede wszystkim do wyrażania przyszłości. Poza tym wyraża: założenie (prawie pewność), wolę wykonania czegoś, prośby, propozycje i rozkazy.	Will you give me this book? – Czy dasz mi ta książkę? I will study medicine – Będę studiował medycynę.
Shall	„Shall” jest operatorem czasu przyszłego i występuje tylko w 1 osobą liczby pojedynczej i mnogiej. „Shall” stosuje się najczęściej w pytaniach o opinie, poglądy na jakiś temat oraz do wyrażenia sugestii, oferty.	Shall I open the window? – Chciałbyś, żebym otworzył okno? (Czy uważasz, że powinienem otworzyć okno?)