Większość osób uczących się języka angielskiego zupełnie bezwiednie uczy się zarówno amerykańskiego, jak i brytyjskiego. Tymczasem różnią się one diametralnie i nie chodzi tylko o skrajnie inne akcenty czy też kładzenie nacisku na inne sylaby, ale i o słownictwo. Skąd wzięły się różnice w językach używanych w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, które słowa różnią się od siebie i co jeszcze warto wiedzieć na ten temat?
Skąd wzięły się różnice między językiem Amerykanów i Brytyjczyków?
Język angielski narodził się w Wielkiej Brytanii i to Brytyjczycy uczynili go jednym z najpowszechniej stosowanych języków na świecie. Na przełomie XVI i XVII wieku Anglikom udało się dotrzeć do odkrytej wcześniej przez Krzysztofa Kolumba Ameryki, a nowy ląd stał się obietnicą nowych zależności politycznych i ekonomicznych. To właśnie wtedy tradycyjny język angielski został „narażony” na zapożyczenia z innych języków, silne wpływy i mieszankę kulturową wynikającą z obecności różnych kolonii. Późniejsza wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych doprowadziła do ochłodzenia stosunków między Wielką Brytanią a jego trzynastoma koloniami. Dwa języki rozwijały się dalej niezależnie od siebie, przy czym brytyjski z wielkim szacunkiem dla tradycji, a amerykański bez większych restrykcji.
Jakie są różnice w słownictwie?
Kiedy słuchamy mówiących Anglików i Amerykanów natychmiast jesteśmy w stanie rozpoznać, skąd pochodzą, ponieważ obie strony zdradza silny, charakterystyczny akcent. Języki te diametralnie różnią się również w zakresie leksyki. Do najważniejszych różnic w słownictwie należą:
- frytki – chips (UK) – fries (USA)
- mieszkanie – flat (UK) – apartment (USA)
- trampki – trainers (UK) – sneakers (USA)
- piłka nożna – football (UK) – soccer(USA)
- apteka – chemist’s (UK) – drugstore (USA)
- sklep – shop (UK) – store (USA)
- słodycze – sweets (UK) – candy (USA)
- ciężarówka – lorry (UK) – truck (USA)
Są to najpopularniejsze różnice w tych dwóch odmianach języka angielskiego i na tyle popularne, że obie strony doskonale je znają. Warto więc je znać, aby dobrze rozumieć swoich rozmówców, ale nie ma wątpliwości, że Amerykanie i Brytyjczycy nas zrozumieją, jeśli będziemy wymiennie używali powyższych słów. Istnieje dodatkowa lista wyrazów, które mają podobną czy nawet taką samą wymowę, ale w obu językach wyróżniają się innym zapisem. Należą do nich na przykład:
- teatr – theatre (UK) – theater (USA)
- kolor – colour (UK) – color (USA)
- zachowanie – behaviour (UK) – behavior (USA)
- organizować – organise (UK) – organize (USA)
- centrum – centre (UK) – center (USA)
Zapis tych wyrazów różni się w obu językach, a wiele osób na zmianę stosuje oba warianty, często nawet nie wiedząc, że to używają tego samego słowa w wersji amerykańskiej. Prawda jest taka, że problem z pisownią tych poszczególnych wyrazów najczęściej dotyczy testów czy egzaminów z języka angielskiego. Jeśli ktoś uczy się konkretnego rodzaju (American lub British) to powinien stosować pisownię odpowiednią dla tego języka. W innych wypadkach różnice te nie powinny stanowić żadnego problemu.
Różne stosowanie przyimków w Anglii i Ameryce
Najpopularniejsze przyimki są często używane odmiennie po obu stronach oceanu, co może konfundować ludzi uczących się angielskiego. Na przykład w Wielkiej Brytanii, jeśli chcemy powiedzieć, że coś dzieje się w weekend, to powiemy at the weekend, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych o wiele częściej używa się określenia on the weekend. Podobnie jest z przyimkiem pojawiającym się przed Christmas. W Wielkiej Brytanii powiemy at Chrimstmas, a w Stanach Zjednoczonych większość osób będzie używała frazy on Christmas.
Którego angielskiego się uczyć?
Większość uczniów na świecie zupełnie bezwiednie uczy się obu wariantów jednocześnie. Brytyjski angielski cechuje się większą elegancją i dokładnością, ale akcent w tym wypadku jest bardzo trudny. Tymczasem język amerykański cechuje się o wiele większą uniwersalnością i jest pożądany na rynku pracy. Łatwiej nam go przyswajać, bo jesteśmy często osłuchani z amerykańskimi piosenkami czy filmami. Najlepszym wyborem jest nauka języka, który nam się bardziej podoba pod względem akcentu lub z różnych względów jest bardziej wskazany w danym przypadku. W leksyce różnice nie są aż tak uporczywe, żeby nie dało się ich zapamiętać.