Relative clauses, czyli zdania względne, są jednym z ważniejszych elementów w języku angielskim. Stanowią one narzędzie, które pozwala nam łączyć zdania oraz dodawać dodatkowe informacje o osobie, miejscu, rzeczy lub czasie.
Istnieją trzy podstawowe typy zdania względnego:
- defining (określający),
- non-defining (nieokreślający) oraz
- contact clauses (zwrotne).
Defining relative clauses służą do określenia osoby lub rzeczy, o których mowa w zdaniu, natomiast non-defining relative clauses dodają dodatkowe informacje, które nie są niezbędne dla zrozumienia zdania. Contact clauses są stosowane w celu opisania relacji między dwiema osobami lub rzeczami. Zdania względne pozwalają nam na bardziej precyzyjne i bogatsze wyrażanie naszych myśli, a także nadają tekstowi bardziej elokwentny charakter. Dlatego warto zwrócić uwagę na ich poprawne stosowanie i praktykować ich tworzenie w codziennej komunikacji.
Zdania względne służą do dodania dodatkowych informacji o rzeczowniku w zdaniu. Mogą one opisywać ten rzeczownik, określić jego tożsamość, podać charakterystykę czy też podać dodatkowe informacje na jego temat.
Przykładowo, w zdaniu „The book that I bought yesterday is very interesting” zdanie względne „that I bought yesterday” opisuje książkę i dodaje informację o czasie, w jakim ją zakupiłem.
Zasady tworzenia zdań relative clauses
Zasady tworzenia zdań względnych są dość proste, jednak ich poprawne stosowanie może być wyzwaniem dla wielu osób uczących się języka angielskiego. Istnieje kilka podstawowych zasad, które warto zapamiętać:
- Wstęp do zdania względnego rozpoczynamy od zaimka względnego, takiego jak „who”, „which”, „that” lub „whose”. Na przykład: „The woman who lives next door is very kind.”
2. Zaimki względne odnoszą się do rzeczowników występujących w zdaniu głównym. Na przykład: „I don’t like the book that you recommended.” - Możemy także używać zaimków względnych do modyfikowania całych fraz lub zdanych. Na przykład: „The house, which was built in the 18th century, is now a museum.”
- Pamiętaj, że zaimki względne mogą odnosić się do osób (who, whose), rzeczy (which) oraz miejsc (where). Na przykład: „This is the city where I grew up.”
- Możemy również pominąć zaimki względne w zdaniach, jeśli jest to możliwe i nie powoduje to niejasności. Na przykład: „The car (that) we bought last year is very reliable.”
Zdania względne są ważnym elementem języka angielskiego, który pozwala nam budować bardziej rozbudowane struktury zdaniowe.
Przykłady relative clauses:
Defining relative clause: The man who is sitting next to me is my brother. (Mężczyzna, który siedzi obok mnie, to mój brat.)
Non-defining relative clause: Sarah, who is my best friend, is coming to visit me tomorrow. (Sarah, która jest moją najlepszą przyjaciółką, przyjedzie mnie odwiedzić jutro.)