past simple past continuous

Past Simple czy Past Continuous i jaka jest różnica

W języku angielskim występuje aż dwanaście czasów gramatycznych i wiele innych form gramatycznych, dzięki którym można możliwie najprecyzyjniej wyrażać swoje myśli. Past Simple i Past Continuous to dwa czasy przeszłe, które w Polsce dzieci poznają już na etapie szkoły podstawowej. Kiedy są stosowane, czym się różnią i w jakich sytuacjach można je stosować razem?

Past Simple – czas przeszły dokonany

Past Simple jest czasem przeszłym dokonanym, którego używamy do mówienia o tym, kiedy coś się wydarzyło. Określenie czasu nie zawsze jest w tym wypadku konieczne, ponieważ w rozmowie może wynikać z kontekstu, ale bardzo często w zdaniach w Past Simple pojawia się precyzyjna informacja określająca moment wydarzenia czy wykonania czynności. Czasu tego można również używać do mówienia o dawnych nawykach czy zwyczajach, które na dzień dzisiejszy nie są już aktualne. Zdanie w czasie Past Simple musi zawierać dwa elementy, a mianowicie podmiot + II formę czasownika. W przypadku czasowników nieregularnych używamy więc formy Past Simple, a do czasowników regularnych dodajemy końcówkę -ed. W pytaniach konieczne jest dodanie na początku operatora did oraz przywrócenie czasownika do pierwszej formy, a z kolei w zaprzeczeniu tuż po podmiocie pojawia się did not, czyli w skróci didn’t, zaś czasownik powraca do pierwszej formy. Na przykład:

We ate breakfast at 9. – My zjedliśmy śniadanie o 9.

Did we eat breakfast at 9? – Czy my zjedliśmy śniadanie o 9?

We didn’t eat breakfast at 9. – My nie zjedliśmy śniadania o 9.

She loved him when she was younger. – Ona go kochała, kiedy była młodsza.

Did she love him when she was younger? – Czy ona go kochała, kiedy była młodsza?

She didn’t love him when she was younger. – Ona go nie kochała, kiedy była młodsza.

Wyjątkiem od tej zasady są czasowniki modalne oraz czasownik to be. W takich sytuacjach nie stosujemy operatora did. Pytanie powstaje wówczas przez inwersję, czyli przeniesienie czasownika na początek zdania, a zaprzeczenie poprzez dodanie do niego not. Na przykład:

She was a beautiful girl. – Była piękną dziewczyną.

Was she a beautiful girl? – Czy ona była piękną dziewczyną?

She wasn’t a beautiful girl. – Ona nie była piękną dziewczyną.

They could help you last night. – Mogli ci pomóc zeszłej nocy.

Could they help you last night? – Czy mogli ci pomóc zeszłej nocy?

They couldn’t help you last night. – Nie mogli ci pomóc zeszłej nocy.

Past Continuous – czas przeszły ciągły

Past Continuous jest używany do mówienia o czynnościach, które trwały przez jakiś czas w przeszłości. Można go używać wtedy, kiedy nie wiemy, czy dana czynność została dokończona, ale również do mówienia o czynnościach trwających w określonych ramach czasowych. Wyobraźmy sobie, że wchodzimy do kuchni, widzimy gotującą mamę, a po kilku minutach opuszczamy pomieszczenie. Wówczas nie możemy powiedzieć, że mama ugotowała obiad (to byłby w języku angielskim czas Past Simple), ale możemy powiedzieć, że mama gotowała obiad. Gdybyśmy wiedzieli, jak dużo czasu jej to zajęło, moglibyśmy powiedzieć, że gotowała obiad od godziny 13 do 14. W zdaniu w czasie Past Continuous muszą znajdować się podmiot + was/were + czasownik z -ing. Pytanie tworzymy przez przeniesienie czasownika to be na początek, a zaprzeczenie przez dodanie do niego not. Na przykład:

She was sleeping from 5 to 7. – Ona spała od 5 do 7.

Was she sleeping from 5 to 7? – Czy ona spała od 5 do 7?

She wasn’t sleeping from 5 to 7. – Ona nie spała od 5 do 7.

They were looking for you. – Oni cię szukali.

Were they looking for you? – Czy oni cię szukali?

They weren’t looking for you. – Oni cię nie szukali.

Past Continuous + Past Simple

Te dwa czasy najczęściej poznaje się jeden po drugim, aby móc swobodnie używać ich razem. Zdarza się to przede wszystkim wtedy, kiedy snujemy różnego rodzaju narracje i za pomocą czasu ciągłego chcemy stworzyć tło dla innych wydarzeń. Na przykład:

Our friend was riding a horse when we saw him. – Nasz przyjaciel jeździł konno, kiedy go zobaczyliśmy.

We were running in the park whe it started to rain. – Biegaliśmy w parku, kiedy zaczęło padać.